Geloven en doen
(toegevoegd: 17 dec 2015)
Avram Jehoshua schrijft:
Een wonderlijk iets vindt plaats in het negende hoofdstuk van Daniel: ons wordt verteld wanneer de Messias zou komen. Maar in plaats van het aan ons uit te leggen, hebben onze Rabbi’s iedereen vervloekt die het wilden uitvinden: Rabbi Samuel m. Nachmani zei namens Rabbi Jonathan: “verbrijzeld zullen de botten van hen die het einde berekenen.” (1)
Sommige van onze Rabbi’s zijn verder gegaan om ons van Daniel af te houden, door te stellen dat Daniel het verkeerd had. Alfred Edersheim, een Tamudgeleerde die de Messias later leerde kennen, zei: “later hebben de Rabbijnen, die zich uiteraard geen uitweg wisten met de Messiaanse profetieën van het boek, verklaard dat Daniel het verkeerd begrepen had.” (2)
Maar de grootste Rabbi van het Judaïsme, Rambam (3) (1135-1204 AD) (4) schreef in zijn Yemen Brief: “we kunnen niet volhouden dat Daniel verkeerd was in zijn berekening”. (5) In dezelfde paragraaf vertelt Rambam ons dat het voor ons eigen bestwil was dat de vloek werd uitgesproken:
“Daniel heeft het aan ons uitgelegd” “de kennis over de Tijd van het Einde. Maar, omdat zij geheim zijn, hebben de Wijzen, moge hun nagedachtenis gezegend zijn, de berekening van de dagen van de komst van de Messias vergrendeld, zodat het ongeleerde volk niet ten verderve worde geleid als zij zien dat de tijd van het einde al gekomen is, maar dat er geen teken van de Messias te bekennen is. Om deze reden hebben de Wijzen bevolen, moge hun nagedachtenis gezegend zijn: “Vervloekt is hij die de Tijd van het Einde berekent.” Maar we kunnen niet blijven beweren dat Daniel verkeerd was in zijn berekening. (6)
Rambam maakte zich bezorgd dat we “ten verderve zouden worden geleid” als we Daniels tijd voor de komst van de Messias berekenden. Hij schreef dat het Einde van de Tijd al gekomen was, maar geen Messias. Zelfs Rabbi Yehuda the Prins, eenvoudigweg bekend als “Rabbi” omdat hij de Mishnah in 220 Ad schreef, heeft over Daniels tijdschema voor de Messias gezegd: “Deze tijden zijn lang geleden al gekomen.”(7) Maar waar is de Messias? Toen de engel Gabriel de woorden tot Daniel in Babylon sprak, lagen de tempel en Jeruzalem in puin ((Dan. 9:2, 11-12, 16-19). De koning van Babylon had het vernietigd in 586 BC. Hij nam velen van het overblijfsel van ons die nog leefden, gevangen naar Babylon, waar we weenden over Jeruzalem (Ps 137). Maar voordat we de tijd van de komst van de Messias zullen berekenen, zoals gezien in de “weken”van Daniel 9:25-26, is het gemakkelijk om in te zien dat daaruit volgt dat Jeruzalem en de tempel herbouwd zouden worden, God verzoening zou doen voor onze zonden (vv 24-25), de Messias zou worden “afgesneden” (sterven), en daarna, Jeruzalem en de tempel opnieuw zouden worden vernietigd (vs 26). Dat is waarom Rambam en Rabbi erkenden dat de Tijd van het Einde al gekomen waren, maar de Messias niet. Tenminste, dat is wat zij dachten.
Maar Daniel geeft de tijd van de komst van de Messias, Zijn verzoening voor onze zonden, Zijn dood, en daarna, de vernietiging van Jeruzalem en de tempel:
“Zeventig weken zijn bepaald over uw volk en uw heilige stad, om de overtreding te voleindigen, de zonde af te sluiten, de ongerechtigheid te verzoenen, en om eeuwige gerechtigheid te brengen, gezicht en profeet te bezegelen en iets allerheiligst (lett: het Heilige der Heilige) te zalven.”(8) (Daniel 9:24)
“Weet dan en versta: vanaf het ogenblik, dat het woord uitging om Jeruzalem te herstellen en te herbouwen tot op een gezalfde, een vorst (lett: Messias, de prins) (9), zijn zeven weken; en tweeënzestig weken lang zal het hersteld en herbouwd blijven, met plein en gracht, maar in de druk der tijden.” (Dan 9:25)
“En na de tweeënzestig weken zal een gezalfde (lett: de Messias) worden uitgeroeid, terwijl er niets tegen hem is; en het volk van een vorst die komen zal, zal de stad en het heiligdom te gronde richten, maar zijn einde zal zijn in de overstroming; en tot het einde toe zal er strijd zijn: verwoestingen, waartoe vast besloten is.”(Dan 9:26)
De uitdrukking een “week van jaren” vinden we terug in de Mishnah (Sanh.vol.1) (10) en het betekent: zeven jaren. (11) Dit wordt bevestigd in Middrash Rabbah op Klaagliederen waar gezegd wordt: “een week in Daniel 9 betekent een week van jaren.”(12) Dit concept vinden we terug in zowel de Sabbat als in het Jubeljaar (Leviticus 25:3-4,8).
Het decreet waar Daniel over sprak (v 25) staat vermeld in Ezra 6:14 (13) en Nehemia 2:1-8. Koning Artaxerxes (Artaxerxes Longimanus; 464 to 425 BC)(14) “gaf Ezra, de priester, autoriteit om de stad Jeruzalem”en de tempel te herbouwen “in het zevende jaar van zijn regering, dat is in 457 BC (Ezra 7:7-8, 11-26).”(15) De meeste critici zijn het eens over dit jaar. (16)
“De profetie spreekt eerst over 7 weken van jaren waarin de tempel zou worden herbouwd en de boeken van Ezra en Nehemia beschrijven deze 49 jaren van de herbouwfase “in de druk der tijden.” En na deze periode “een verdere periode van 62 weken van jaren tot de komst van de Messias. (17)
Bereken 62 x 7 = 434 jaren. Voeg ze samen vanaf het tijdstip van het decreet van Artaxerxes tot de Messias en men krijgt 49 + 434 = 483 jaren.
Trek van het jaartal van het decreet, 457 BC, de 483 jaren van de woorden van Gabriel aan Daniel af, en we komen in het jaar 26 AD. In de herfst van dat jaar begon Yeshua (Jezus) Zijn dienstwerk. (18). Toeval? Als Daniel, Rambam en Rabbi het bij het rechte eind hebben over wanneer de Messias zou komen, wie kan dan onze Messias zijn? De tempel en Jeruzalem zijn (daarna) vernietigd door de Romeinse prins Titus in 70 AD. Als Yeshua onze Messias niet is, wie is dat dan wel?
Rambam maakt melding van de chaos en verwarring in het Judaïsme over de Messiaanse gedachte en hoe onze Rabbi’s de tijd van de komst van de Messias hebben begrepen, en zegt: “we kunnen van als deze en soortgelijke vragen niet weten hoe ze zullen worden vervuld, want ze zijn zelfs voor de profeten verborgen gehouden. Onze Rabbi’s hebben geen speciale onderwijzing voor deze dingen; zij steunen simpelweg op bepaalde teksten die geen uniforme leer weergeven. In elk geval is het zo dat het belangrijk is geen beweringen te doen over de nauwkeurigheid “van deze leerstellige vragen”. Laten we niet “nadenken over de Laatste Dagen. De Wijzen zeggen: “vervloekt zijn zij die de Tijd van het Einde voorspellen.” (19)
Rambam haalt weer Rabbi Samuel aan. Het lijkt duidelijk bewezen dat Rambam wist dat de profetie van Daniel rechtstreeks wijst naar Yeshua. Daarom haalt hij de vervloeking aan en waarschuwt hij ons niet “te verdwalen.” Maar is het zo dat geloof in de Messias van God betekent dat wij ten verderve gaan? Daniels profetie eindigt met de vernietiging van de tempel. De Talmud, Nazir 32b, bevestigt dat Daniel verwijst naar de vernietiging van de tweede tempel. (20) de tempel is vernietigd in 70 AD. De Messias zou daarvoor komen. Maar sommige van onze Rabbi’s hebben, in een poging om ons van het begrijpen van Daniel af te houden, allerlei vreemde dingen gedaan met deze “weken”. (21)
Bijvoorbeeld, hebben sommigen ons laten denken dat de tijd letterlijke weken waren, maar dat is absoluut niet houdbaar, omdat het 49 jaar duurde voor de stad herbouwt was en niet 49 weken.
Groter dan Salomons tempel?
Haggai de profeet zei dat de heerlijkheid van de tweede tempel groter zou zijn dan Salomons tempel (Hag 2:9). Hoe kon dit zo zijn? Salomons tempel was groter en prachtiger dan Erza’s kleinere tempel en minder buitensporig. Sommige van de mensen die aanwezig waren bij het leggen van het fundament van de tweede tempel, huilden openlijk, omdat zij de heerlijkheid en de grootsheid van de tempel van Salomon hadden gezien (Ezra 3:10; Hag. 2:1-9).
Rabbi David Kimchi (1160-1235), van wie wordt gezegd dat: “zonder hem, wij de juiste manier van uitleg van de Schrift niet zouden kennen”(22) dacht dat de tweede tempel groter zou zijn omdat de Messias erin zou wandelen. Hij zag zowel de Heer, en de Boodschapper van het Verbond in Maleachi 3:1, als de Koning Messias: (23) “de Here, die gij zoekt, namelijk de Engel des verbonds, die gij begeert.” Dat is best een grote openbaring.
Het idee dat de Messias zou worden “afgesneden” of gedood (Dan. 9:26; Jes. 53:4-12; Zach. 12:10), is het woord dat in het Hebreeuws gebruikt wordt voor het (afsnijden van het) maken van een verbond. (24) De dood van de Messias zou het Nieuwe Verbond waar de profeet Jeremia over sprak, brengen:
“31 Zie, de dagen komen, luidt het woord des HEREN, dat Ik met het huis van Israël en het huis van Juda een nieuw verbond sluiten zal. 32 Niet zoals het verbond, dat Ik met hun vaderen gesloten heb ten dage dat Ik hen bij de hand nam, om hen uit het land Egypte te leiden: mijn verbond, dat zij verbroken hebben, hoewel Ik heer over hen ben, luidt het woord des HEREN. 33 Maar dít is het verbond, dat Ik met het huis van Israël sluiten zal na deze dagen, luidt het woord des HEREN: Ik zal mijn wet in hun binnenste leggen en die in hun hart schrijven, Ik zal hun tot een God zijn en zij zullen Mij tot een volk zijn. 34 Dan zullen zij niet meer een ieder zijn naaste en een ieder zijn broeder leren: Kent de HERE: want zij allen zullen Mij kennen, van de kleinste tot de grootste onder hen, luidt het woord des HEREN, want Ik zal hun ongerechtigheid vergeven en hun zonde niet meer gedenken. “ (Jer 31:31-34; see also 32:37-44; 50:5; Jes. 55:3; 61:8; Ezech. 16:60; 37:26).
Een “Nieuw Verbond”?! Heeft God dat echt tegen Jeremia gezegd?! Een tweede toeval? Christenen spreken over een “Nieuwe Verbond” (Nieuwe Testament). Zij zeggen dat Jezus de Christus is, wat simpelweg een Griekse schrijfwijze is van de Messias. Zou het kunnen? Is Jezus onze Messias?
Volgens Daniel, is onze Messias al gekomen. Er is niemand anders die in Daniels tijd (of welke andere tijd ook), ook maar in de buurt komt van wat Yeshua heeft gedaan. Behalve Zijn vele wonderen (Jes. 35:1-10; 61:1-3), is Yeshua gekruisigd (Ps. 22; Jes. 53:5; Zach. 12:10) als een offer voor ons (Jes. 53:4-8, 10-12), opdat wij van zonden vergeven zouden worden, zoals zowel Daniel als Jeremia over spraken. En Hij rees uit de dood (Ps. 16:10; Jes. 53:10-12) door de kracht van God, onze Vader, 40 jaar voordat Jeruzalem en de stad werden vernietigd. Hij werd gezien door honderden van Zijn volgelingen nadat Hij was gestorven (Matt. 28:1-10; Lk. 24:1-53; Hand 1:1-14; 1 Kor. 15:1-9, etc.).
Welnu, ik was niet daar. Ik heb Yeshua niet zien sterven. Ik heb Hem ook niet levend gezien nadat Hij uit de dood is opgestaan. Maar 31 jaar geleden, toen ik las over Jezus, werd mijn hart tot geloof gebracht. Het was de God van Israel die mij tot Zich trok. Ik vroeg Yeshua vergeving voor mijn zonden en om in mijn hart te komen en de meest wonderlijke dingen zijn met mij gebeurd. Ik heb iets rondom mij en in mij gevoeld. Ik wist toen niet dat het de Heilige Geest was, die aan mij bevestigde dat wat ik zojuist had gedaan, was verhoord en aanvaard door de God van Israel. Ik voelde voor het eerst van mijn leven de shalom (vrede) van de Hemel. En het is doorgegaan tot op de huidige dag. God is met mij. Daniel had het bij het rechte eind. De Messias is gekomen! Hij is levend en echt en is de Enige Weg terug naar de Vader in de Hemel
Ik bid dat Messias Yeshua deze boodschap gebruikt om u tot Hem te trekken. Hij is Leven (Joh 14:6). Zijn plannen voor ons zijn alleen maar het goede. Hij houdt erg veel van u. Wie anders zou voor u sterven zodat uw zonden vergeven kunnen worden, en u Eeuwig leven in plaats daarvan geven (Dan. 9:24-26)?
Eindnoten
1. Sanford R. Howard, L’Chayim: Finding The Light of Shalom (Thorsby, AL: Sabbath House, Inc., 1999), p. 209. Sanhedrin 97b, vol. 2, p. 659, Soncino Press. Editorial footnote #6 says, ‘i.e., Messiah’s advent.’
2. Alfred Edersheim, The Life and Times of Jesus The Messiah (Peabody, MA: Hendrickson Publishers, 2000), p. 957. Bereshith Rabba 98 (een midrash of commentaar op Genesis). Edersheim leefde van 1825 tot 1889 AD.
3. Rabbi Moses ben Maimon (Rambam), is ook bekend als Rabbi Maimonides.
4. AD betekent anno domini (jaar van de Heer) en B.C. betekent ‘Before Christ.’
5. Risto Santala, The Messiah in the Old Testament in the Light of Rabbinical Writings (Jerusalem: Keren Ahvah Meshihit, 1992), p. 100. Rambam, Igeret Teiman, chapter 3, page 24.
6. Ibid.
7. Ibid. p. 101. Sanhedrin 98b and 97a.
8. Het heilige der heiligen in Daniel is ko-desh ko-dah-sheem.
9. Benjamin Davidson, The Analytical Hebrew and Chaldee Lexicon (Grand Rapids, Michigan: Zondervan Publishing House, 1979), p. 533.
10. Howard, L’Chayim: Finding The Light of Shalom, p. 206. Dr. Judah B. Slotki, Daniel, Ezra, Nehemiah, Soncino Press, p. 77.
11. Santala, The Messiah in the Old Testament in the Light of Rabbinical Writings, p. 99.
12. Howard, L’Chayim: Finding The Light of Shalom, p. 77. Midrash Rabbah on Lamentations, p. 65, Soncino Press, Dan. 9:27.
13. Ibid. p. 207. Het was alleen het derde decreet van Artaxerxes in 457 B.C. dat de herbouw van Jeruzalem en de tempel compleet heeft gemaakt. Het decreet van Kores was in 537 B.C.E. en dat van Darius de eerste in 518 B.C.
14. J. M. Sinclair, General Consultant, Diana Treffry, Editorial Director, Collins English Dictionary, Fourth Edition (Glasgow, Scotland: HarperCollins Publishers, 1998), p. 84. Son of Xerxes the First.
15. Santala, The Messiah in the Old Testament in the Light of Rabbinical Writings, p. 99.
16. Ibid.
17. Ibid.
18. Herodus begon de restouraties aan de tempel in 19 B.C. De 46 jaren van Johannes (2:20) vonden plaats in in 27 C. Yeshua begon Zijn dienstwerk in de herfst van het jaar daarvoor (26 AD.), het meest waarschijnlijk op het Feest der Bazuinen. Marcus Dods, D.D., Author; W. Robertson Nicoll, Editor, M. A., LL. D., The Expositor’s Greek Testament, vol. one: The Gospel of St. John (Peabody, MA: Hendrickson Publishers, 2002), p. 710. F. F. Bruce, The Gospel and Epistles of John (Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 2001), p. 76.
19. Ibid. p. 101. Rambam, Hilchot haMelachim, (The Statutes of King-Messiah), chapters 11-12.
20. Edersheim, The Life and Times of Jesus The Messiah, p. 1004. ‘So also in Yalkut, vol. 2, p. 79d, lines 16ff. from the bottom.’
21. Howard, L’Chayim: Finding The Light of Shalom, pp. 208-211.
22. Santala, The Messiah in the Old Testament in the Light of Rabbinical Writings, p. 40.
23. Ibid. 102.
24. Ibid. p. 100. Het Hebreeuwse woord yih-kah-rate betekent, ‘een verbond maken’ ‘van het oud gebruik om slachtoffers in stukken te snijden op zulker gelegenheden'; Davidson, The Analytical Hebrew and Chaldee Lexicon, p. 394. See also Gen. 15:10.
Is de Messias reeds gekomen?
door Avram Jehoshua, een joodse rabbi die christen geworden is. Gewoon door de bestudering van de Bijbel en de kennis die hij van het OT had, als jood die puzzelstukjes allang had. Hij heeft onze ZDA-boeken er niet voor hoeven lezen. Hoe vreemd is het dat er christenen zijn die menen dat de Messias nog moet komen .... en ze leren het volk zich aan al de schaduwen te houden ... Jezus zei: Dat is als vasten op een bruiloftsfeest. ...Avram Jehoshua schrijft:
Een wonderlijk iets vindt plaats in het negende hoofdstuk van Daniel: ons wordt verteld wanneer de Messias zou komen. Maar in plaats van het aan ons uit te leggen, hebben onze Rabbi’s iedereen vervloekt die het wilden uitvinden: Rabbi Samuel m. Nachmani zei namens Rabbi Jonathan: “verbrijzeld zullen de botten van hen die het einde berekenen.” (1)
Sommige van onze Rabbi’s zijn verder gegaan om ons van Daniel af te houden, door te stellen dat Daniel het verkeerd had. Alfred Edersheim, een Tamudgeleerde die de Messias later leerde kennen, zei: “later hebben de Rabbijnen, die zich uiteraard geen uitweg wisten met de Messiaanse profetieën van het boek, verklaard dat Daniel het verkeerd begrepen had.” (2)
Maar de grootste Rabbi van het Judaïsme, Rambam (3) (1135-1204 AD) (4) schreef in zijn Yemen Brief: “we kunnen niet volhouden dat Daniel verkeerd was in zijn berekening”. (5) In dezelfde paragraaf vertelt Rambam ons dat het voor ons eigen bestwil was dat de vloek werd uitgesproken:
“Daniel heeft het aan ons uitgelegd” “de kennis over de Tijd van het Einde. Maar, omdat zij geheim zijn, hebben de Wijzen, moge hun nagedachtenis gezegend zijn, de berekening van de dagen van de komst van de Messias vergrendeld, zodat het ongeleerde volk niet ten verderve worde geleid als zij zien dat de tijd van het einde al gekomen is, maar dat er geen teken van de Messias te bekennen is. Om deze reden hebben de Wijzen bevolen, moge hun nagedachtenis gezegend zijn: “Vervloekt is hij die de Tijd van het Einde berekent.” Maar we kunnen niet blijven beweren dat Daniel verkeerd was in zijn berekening. (6)
Rambam maakte zich bezorgd dat we “ten verderve zouden worden geleid” als we Daniels tijd voor de komst van de Messias berekenden. Hij schreef dat het Einde van de Tijd al gekomen was, maar geen Messias. Zelfs Rabbi Yehuda the Prins, eenvoudigweg bekend als “Rabbi” omdat hij de Mishnah in 220 Ad schreef, heeft over Daniels tijdschema voor de Messias gezegd: “Deze tijden zijn lang geleden al gekomen.”(7) Maar waar is de Messias? Toen de engel Gabriel de woorden tot Daniel in Babylon sprak, lagen de tempel en Jeruzalem in puin ((Dan. 9:2, 11-12, 16-19). De koning van Babylon had het vernietigd in 586 BC. Hij nam velen van het overblijfsel van ons die nog leefden, gevangen naar Babylon, waar we weenden over Jeruzalem (Ps 137). Maar voordat we de tijd van de komst van de Messias zullen berekenen, zoals gezien in de “weken”van Daniel 9:25-26, is het gemakkelijk om in te zien dat daaruit volgt dat Jeruzalem en de tempel herbouwd zouden worden, God verzoening zou doen voor onze zonden (vv 24-25), de Messias zou worden “afgesneden” (sterven), en daarna, Jeruzalem en de tempel opnieuw zouden worden vernietigd (vs 26). Dat is waarom Rambam en Rabbi erkenden dat de Tijd van het Einde al gekomen waren, maar de Messias niet. Tenminste, dat is wat zij dachten.
Maar Daniel geeft de tijd van de komst van de Messias, Zijn verzoening voor onze zonden, Zijn dood, en daarna, de vernietiging van Jeruzalem en de tempel:
“Zeventig weken zijn bepaald over uw volk en uw heilige stad, om de overtreding te voleindigen, de zonde af te sluiten, de ongerechtigheid te verzoenen, en om eeuwige gerechtigheid te brengen, gezicht en profeet te bezegelen en iets allerheiligst (lett: het Heilige der Heilige) te zalven.”(8) (Daniel 9:24)
“Weet dan en versta: vanaf het ogenblik, dat het woord uitging om Jeruzalem te herstellen en te herbouwen tot op een gezalfde, een vorst (lett: Messias, de prins) (9), zijn zeven weken; en tweeënzestig weken lang zal het hersteld en herbouwd blijven, met plein en gracht, maar in de druk der tijden.” (Dan 9:25)
“En na de tweeënzestig weken zal een gezalfde (lett: de Messias) worden uitgeroeid, terwijl er niets tegen hem is; en het volk van een vorst die komen zal, zal de stad en het heiligdom te gronde richten, maar zijn einde zal zijn in de overstroming; en tot het einde toe zal er strijd zijn: verwoestingen, waartoe vast besloten is.”(Dan 9:26)
De uitdrukking een “week van jaren” vinden we terug in de Mishnah (Sanh.vol.1) (10) en het betekent: zeven jaren. (11) Dit wordt bevestigd in Middrash Rabbah op Klaagliederen waar gezegd wordt: “een week in Daniel 9 betekent een week van jaren.”(12) Dit concept vinden we terug in zowel de Sabbat als in het Jubeljaar (Leviticus 25:3-4,8).
Het decreet waar Daniel over sprak (v 25) staat vermeld in Ezra 6:14 (13) en Nehemia 2:1-8. Koning Artaxerxes (Artaxerxes Longimanus; 464 to 425 BC)(14) “gaf Ezra, de priester, autoriteit om de stad Jeruzalem”en de tempel te herbouwen “in het zevende jaar van zijn regering, dat is in 457 BC (Ezra 7:7-8, 11-26).”(15) De meeste critici zijn het eens over dit jaar. (16)
“De profetie spreekt eerst over 7 weken van jaren waarin de tempel zou worden herbouwd en de boeken van Ezra en Nehemia beschrijven deze 49 jaren van de herbouwfase “in de druk der tijden.” En na deze periode “een verdere periode van 62 weken van jaren tot de komst van de Messias. (17)
Bereken 62 x 7 = 434 jaren. Voeg ze samen vanaf het tijdstip van het decreet van Artaxerxes tot de Messias en men krijgt 49 + 434 = 483 jaren.
Trek van het jaartal van het decreet, 457 BC, de 483 jaren van de woorden van Gabriel aan Daniel af, en we komen in het jaar 26 AD. In de herfst van dat jaar begon Yeshua (Jezus) Zijn dienstwerk. (18). Toeval? Als Daniel, Rambam en Rabbi het bij het rechte eind hebben over wanneer de Messias zou komen, wie kan dan onze Messias zijn? De tempel en Jeruzalem zijn (daarna) vernietigd door de Romeinse prins Titus in 70 AD. Als Yeshua onze Messias niet is, wie is dat dan wel?
Rambam maakt melding van de chaos en verwarring in het Judaïsme over de Messiaanse gedachte en hoe onze Rabbi’s de tijd van de komst van de Messias hebben begrepen, en zegt: “we kunnen van als deze en soortgelijke vragen niet weten hoe ze zullen worden vervuld, want ze zijn zelfs voor de profeten verborgen gehouden. Onze Rabbi’s hebben geen speciale onderwijzing voor deze dingen; zij steunen simpelweg op bepaalde teksten die geen uniforme leer weergeven. In elk geval is het zo dat het belangrijk is geen beweringen te doen over de nauwkeurigheid “van deze leerstellige vragen”. Laten we niet “nadenken over de Laatste Dagen. De Wijzen zeggen: “vervloekt zijn zij die de Tijd van het Einde voorspellen.” (19)
Rambam haalt weer Rabbi Samuel aan. Het lijkt duidelijk bewezen dat Rambam wist dat de profetie van Daniel rechtstreeks wijst naar Yeshua. Daarom haalt hij de vervloeking aan en waarschuwt hij ons niet “te verdwalen.” Maar is het zo dat geloof in de Messias van God betekent dat wij ten verderve gaan? Daniels profetie eindigt met de vernietiging van de tempel. De Talmud, Nazir 32b, bevestigt dat Daniel verwijst naar de vernietiging van de tweede tempel. (20) de tempel is vernietigd in 70 AD. De Messias zou daarvoor komen. Maar sommige van onze Rabbi’s hebben, in een poging om ons van het begrijpen van Daniel af te houden, allerlei vreemde dingen gedaan met deze “weken”. (21)
Bijvoorbeeld, hebben sommigen ons laten denken dat de tijd letterlijke weken waren, maar dat is absoluut niet houdbaar, omdat het 49 jaar duurde voor de stad herbouwt was en niet 49 weken.
Groter dan Salomons tempel?
Haggai de profeet zei dat de heerlijkheid van de tweede tempel groter zou zijn dan Salomons tempel (Hag 2:9). Hoe kon dit zo zijn? Salomons tempel was groter en prachtiger dan Erza’s kleinere tempel en minder buitensporig. Sommige van de mensen die aanwezig waren bij het leggen van het fundament van de tweede tempel, huilden openlijk, omdat zij de heerlijkheid en de grootsheid van de tempel van Salomon hadden gezien (Ezra 3:10; Hag. 2:1-9).
Rabbi David Kimchi (1160-1235), van wie wordt gezegd dat: “zonder hem, wij de juiste manier van uitleg van de Schrift niet zouden kennen”(22) dacht dat de tweede tempel groter zou zijn omdat de Messias erin zou wandelen. Hij zag zowel de Heer, en de Boodschapper van het Verbond in Maleachi 3:1, als de Koning Messias: (23) “de Here, die gij zoekt, namelijk de Engel des verbonds, die gij begeert.” Dat is best een grote openbaring.
Het idee dat de Messias zou worden “afgesneden” of gedood (Dan. 9:26; Jes. 53:4-12; Zach. 12:10), is het woord dat in het Hebreeuws gebruikt wordt voor het (afsnijden van het) maken van een verbond. (24) De dood van de Messias zou het Nieuwe Verbond waar de profeet Jeremia over sprak, brengen:
“31 Zie, de dagen komen, luidt het woord des HEREN, dat Ik met het huis van Israël en het huis van Juda een nieuw verbond sluiten zal. 32 Niet zoals het verbond, dat Ik met hun vaderen gesloten heb ten dage dat Ik hen bij de hand nam, om hen uit het land Egypte te leiden: mijn verbond, dat zij verbroken hebben, hoewel Ik heer over hen ben, luidt het woord des HEREN. 33 Maar dít is het verbond, dat Ik met het huis van Israël sluiten zal na deze dagen, luidt het woord des HEREN: Ik zal mijn wet in hun binnenste leggen en die in hun hart schrijven, Ik zal hun tot een God zijn en zij zullen Mij tot een volk zijn. 34 Dan zullen zij niet meer een ieder zijn naaste en een ieder zijn broeder leren: Kent de HERE: want zij allen zullen Mij kennen, van de kleinste tot de grootste onder hen, luidt het woord des HEREN, want Ik zal hun ongerechtigheid vergeven en hun zonde niet meer gedenken. “ (Jer 31:31-34; see also 32:37-44; 50:5; Jes. 55:3; 61:8; Ezech. 16:60; 37:26).
Een “Nieuw Verbond”?! Heeft God dat echt tegen Jeremia gezegd?! Een tweede toeval? Christenen spreken over een “Nieuwe Verbond” (Nieuwe Testament). Zij zeggen dat Jezus de Christus is, wat simpelweg een Griekse schrijfwijze is van de Messias. Zou het kunnen? Is Jezus onze Messias?
Volgens Daniel, is onze Messias al gekomen. Er is niemand anders die in Daniels tijd (of welke andere tijd ook), ook maar in de buurt komt van wat Yeshua heeft gedaan. Behalve Zijn vele wonderen (Jes. 35:1-10; 61:1-3), is Yeshua gekruisigd (Ps. 22; Jes. 53:5; Zach. 12:10) als een offer voor ons (Jes. 53:4-8, 10-12), opdat wij van zonden vergeven zouden worden, zoals zowel Daniel als Jeremia over spraken. En Hij rees uit de dood (Ps. 16:10; Jes. 53:10-12) door de kracht van God, onze Vader, 40 jaar voordat Jeruzalem en de stad werden vernietigd. Hij werd gezien door honderden van Zijn volgelingen nadat Hij was gestorven (Matt. 28:1-10; Lk. 24:1-53; Hand 1:1-14; 1 Kor. 15:1-9, etc.).
Welnu, ik was niet daar. Ik heb Yeshua niet zien sterven. Ik heb Hem ook niet levend gezien nadat Hij uit de dood is opgestaan. Maar 31 jaar geleden, toen ik las over Jezus, werd mijn hart tot geloof gebracht. Het was de God van Israel die mij tot Zich trok. Ik vroeg Yeshua vergeving voor mijn zonden en om in mijn hart te komen en de meest wonderlijke dingen zijn met mij gebeurd. Ik heb iets rondom mij en in mij gevoeld. Ik wist toen niet dat het de Heilige Geest was, die aan mij bevestigde dat wat ik zojuist had gedaan, was verhoord en aanvaard door de God van Israel. Ik voelde voor het eerst van mijn leven de shalom (vrede) van de Hemel. En het is doorgegaan tot op de huidige dag. God is met mij. Daniel had het bij het rechte eind. De Messias is gekomen! Hij is levend en echt en is de Enige Weg terug naar de Vader in de Hemel
Ik bid dat Messias Yeshua deze boodschap gebruikt om u tot Hem te trekken. Hij is Leven (Joh 14:6). Zijn plannen voor ons zijn alleen maar het goede. Hij houdt erg veel van u. Wie anders zou voor u sterven zodat uw zonden vergeven kunnen worden, en u Eeuwig leven in plaats daarvan geven (Dan. 9:24-26)?
Eindnoten
1. Sanford R. Howard, L’Chayim: Finding The Light of Shalom (Thorsby, AL: Sabbath House, Inc., 1999), p. 209. Sanhedrin 97b, vol. 2, p. 659, Soncino Press. Editorial footnote #6 says, ‘i.e., Messiah’s advent.’
2. Alfred Edersheim, The Life and Times of Jesus The Messiah (Peabody, MA: Hendrickson Publishers, 2000), p. 957. Bereshith Rabba 98 (een midrash of commentaar op Genesis). Edersheim leefde van 1825 tot 1889 AD.
3. Rabbi Moses ben Maimon (Rambam), is ook bekend als Rabbi Maimonides.
4. AD betekent anno domini (jaar van de Heer) en B.C. betekent ‘Before Christ.’
5. Risto Santala, The Messiah in the Old Testament in the Light of Rabbinical Writings (Jerusalem: Keren Ahvah Meshihit, 1992), p. 100. Rambam, Igeret Teiman, chapter 3, page 24.
6. Ibid.
7. Ibid. p. 101. Sanhedrin 98b and 97a.
8. Het heilige der heiligen in Daniel is ko-desh ko-dah-sheem.
9. Benjamin Davidson, The Analytical Hebrew and Chaldee Lexicon (Grand Rapids, Michigan: Zondervan Publishing House, 1979), p. 533.
10. Howard, L’Chayim: Finding The Light of Shalom, p. 206. Dr. Judah B. Slotki, Daniel, Ezra, Nehemiah, Soncino Press, p. 77.
11. Santala, The Messiah in the Old Testament in the Light of Rabbinical Writings, p. 99.
12. Howard, L’Chayim: Finding The Light of Shalom, p. 77. Midrash Rabbah on Lamentations, p. 65, Soncino Press, Dan. 9:27.
13. Ibid. p. 207. Het was alleen het derde decreet van Artaxerxes in 457 B.C. dat de herbouw van Jeruzalem en de tempel compleet heeft gemaakt. Het decreet van Kores was in 537 B.C.E. en dat van Darius de eerste in 518 B.C.
14. J. M. Sinclair, General Consultant, Diana Treffry, Editorial Director, Collins English Dictionary, Fourth Edition (Glasgow, Scotland: HarperCollins Publishers, 1998), p. 84. Son of Xerxes the First.
15. Santala, The Messiah in the Old Testament in the Light of Rabbinical Writings, p. 99.
16. Ibid.
17. Ibid.
18. Herodus begon de restouraties aan de tempel in 19 B.C. De 46 jaren van Johannes (2:20) vonden plaats in in 27 C. Yeshua begon Zijn dienstwerk in de herfst van het jaar daarvoor (26 AD.), het meest waarschijnlijk op het Feest der Bazuinen. Marcus Dods, D.D., Author; W. Robertson Nicoll, Editor, M. A., LL. D., The Expositor’s Greek Testament, vol. one: The Gospel of St. John (Peabody, MA: Hendrickson Publishers, 2002), p. 710. F. F. Bruce, The Gospel and Epistles of John (Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 2001), p. 76.
19. Ibid. p. 101. Rambam, Hilchot haMelachim, (The Statutes of King-Messiah), chapters 11-12.
20. Edersheim, The Life and Times of Jesus The Messiah, p. 1004. ‘So also in Yalkut, vol. 2, p. 79d, lines 16ff. from the bottom.’
21. Howard, L’Chayim: Finding The Light of Shalom, pp. 208-211.
22. Santala, The Messiah in the Old Testament in the Light of Rabbinical Writings, p. 40.
23. Ibid. 102.
24. Ibid. p. 100. Het Hebreeuwse woord yih-kah-rate betekent, ‘een verbond maken’ ‘van het oud gebruik om slachtoffers in stukken te snijden op zulker gelegenheden'; Davidson, The Analytical Hebrew and Chaldee Lexicon, p. 394. See also Gen. 15:10.
Reacties