Promise Ministry

4 augustus: Taalgebruik en woorden

De taal
En in elk onderdeel van de opvoeding zijn objecten waarvan het bereiken van veel meer belang is dan van die, verkregen door louter technische kennis. Neem bijvoorbeeld de taal. Van veel meer belang dan het leren van vreemde talen, hetzij levende of dode, is het schrijven en spreken en in alle opzichten beheersen van de eigen taal; maar geen scholing, verkregen door kennis van de grammaticale regels kan wat betreft de belangrijkheid vergeleken worden met taalstudie vanuit meer verheven standpunt. Met deze studie is voor een groot deel ‘s levens wel en wee verbonden.

De voornaamste eis
De hoofdzaak van de spreektaal is, dat ze zuiver, vriendelijk en waar is, - “de hoorbare uitdrukking der innerlijke schoonheid”. God zegt dienaangaande: “Al wat waar, al wat waardig, al wat rechtvaardig is, al wat rein, al wat beminnelijk, al wat welluidend is, al wat deugd heet en lof verdient, bedenkt dat”. Fil. 4:8. En zijn de gedachten dusdanig, dan zal alzo ook de uitdrukking zijn.

Spreekgewoonten
De beste school voor deze taalstudie is het gezin; maar aangezien het werk in huis zo vaak wordt verwaarloosd, komt het op de onderwijzer aan zijn leerlingen te helpen met het aankweken van goede spreekgewoonten. Geroddel De onderwijzer kan veel doen om die slechte gewoonte die een vloek is voor de samenleving, voor de omgeving en voor het gezin, namelijk de gewoonte om te lasteren, te roddelen, onvriendelijke kritiek uit te oefenen, tegen te gaan. Hierin moet geen moeite gespaard worden. Breng de leerlingen onder ogen dat deze gewoonte een gebrek aan beschaving, wellevendheid en goedheid van het hart openbaart; het maakt iemand zowel ongeschikt voor de omgang met de waarlijk beschaafde en welopgevoede mensen in deze wereld, als met de heiligen in de hemel. Met afschuw denken wij aan de kannibaal die zich te goed doet aan het nog warme vlees van zijn slachtoffer; maar zijn de resultaten van deze praktijk erger dan de angst en de ellende veroorzaakt door geroddel, het belasteren van een goede naam, het bezoedelen van iemands karakter? Leer de kinderen en de jeugd wat God aangaande deze dingen zegt: “Dood en leven zijn in de macht der tong”. Spr. 18:21.
In de schriften worden kwaadsprekers gelijk gesteld met “haters van God”, met hen die “vindingrijk in het kwaad” zijn, met mensen “zonder hart of barmhartigheid”, vervuld van allerlei onrechtvaardigheid, boosheid, hebzucht en slechtheid”. Het is “de rechtseis van God... namelijk dat zij, die zulke dingen bedrijven, de dood verdienen”. Rom. 1:30,31,29,32. Wie door God tot een burger van Sion wordt gerekend, is degene die “waarheid spreekt in zijn hart”, “die met zijn tong niet lastert”.... “en geen smaad op zijn naaste laadt”. Ps. 15:2,3.

Overdrijving, krachttermen
Gods Woord veroordeeld ook het bezigen van die zinloze gezegden en uitdrukkingen die grenzen aan het profane. Het veroordeelt de onoprechte beleefdheden, het uit de weggaan van de waarheid, de overdrijvingen, de opzettelijke verkeerde voorstellingen in de handel, die in de maatschappij en in het zakenleven maar al te veelvuldig voorkomen. “Laat het ja dat gij zegt, ja zijn en het neen, neen, wat daarboven uitgaat is uit de boze”. Matth. 5:37.
“Zoals een dolleman die brandende pijlen en dodelijke schichten afschiet, zo is hij, die zijn naaste bedriegt, en zegt: Deed ik het niet voor de grap?”. Spr. 26:18,19. Insinuaties Nauw verbonden met laster is de bedekte toespeling, de sluwe insinuatie, waardoor de onoprechte van hart zo terloops op het kwaad wijst, dat hij niet ronduit durft te zeggen. De jeugd moet geleerd worden deze gewoonten uit de weg te gaan zoals zij de melaatsheid uit de weg zouden gaan. 

Haastig in het spreken
In het spreken is misschien geen fout, die door jong en oud zo lichtvaardig wordt gemaakt, als het bezigen van haastige, ongeduldige woorden. Zij denken zich voldoende te verontschuldigen door te zeggen: “Ik was even in de war en bedoelde helemaal niet wat ik gezegd heb”. Maar Gods Woord neemt dat niet zo lichtvaardig. De Bijbel zegt: “Ziet gij iemand die met zijn woorden te haastig is, voor een dwaas is meer hoop dan voor hem”. Spr. 29:20.
“Een stad met omvergehaalde muren, zo is iemand die zijn geest niet in bedwang heeft”. Spr. 25:28.
De haastige, driftige, losse tong kan in een enkel ogenblik meer kwaad doen dan het berouw van een geheel leven kan teniet doen.
Harten zijn gebroken, vrienden vervreemd, levens stuk geslagen door ruwe, ondoordachte woorden van hen die hulp en genezing hadden kunnen brengen!
“Er zijn er, wier gepraat werkt als dolksteken, maar de tong der wijzen brengt genezing aan”. Spr. 12:18. -- KV, hfdst 26

We lezen samen uit Karaktervorming van EGW, om inzicht te krijgen in ons eigen karakter, zoals God dat ziet. We lezen elk hoofdstuk in 2 tot 4 dagen.