egw knop2 gedicht knop

17 juni: Salomo


Opgeleid voor de troon
Deze belevenissen verwekten en ontwikkelden een gave om met mensen om te gaan, met de verdrukten te sympathiseren en de ongerechtigheid te haten. In jaren van afwachting en gevaar leerde David in God zijn vertroosting, zijn kracht, zijn leven te vinden. Hij leerde dat hij alleen door Gods kracht tot de troon zou kunnen komen; alleen in Zijn wijsheid kon hij met wijsheid regeren. Het was alleen door de opleiding in de school van ontbering en lijden, dat van David, hoewel later bevlekt door zijn grote zonde, gezegd kon worden dat hij “recht en gerechtigheid handhaafde onder zijn gehele volk”. 2 Sam. 8:15.
De tucht van Davids jeugdervaringen ontbrak in die van Salomo. In omstandigheden, in karakter en in leven scheen hij begunstigd boven alle anderen. Edel in zijn jeugd, edel toen hij volwassen was, door God bemind, begon Salomo een regering die hoge beloften van voorspoed en eer inhield. Natiën verbaasden zich over de kennis en het inzicht van de man, aan wie God wijsheid had gegeven. Maar de hovaardij der voorspoed trok hem van God af. Van de vreugde der Goddelijke gemeenschap wendde Salomo zich af om bevrediging te vinden in zinnelijke genoegens.

De hovaardij van de voorspoed
Van deze belevenissen zegt hij: “Ik deed grote dingen: ik bouwde huizen, plantte wijngaarden, legde hoven en parken aan....; ik kocht slaven en slavinnen....; ik vergaderde mij ook zilver en goud, schatten van koningen en landschappen; ik verschafte mij zangers en zangeressen en dingen die de mensen bekoren, alle mogelijke genietingen. Zo werd ik groter en rijker dan allen die vóór mij te Jeruzalem geweest waren.... En niets dat mijn ogen wensten ontzegde ik ze, noch hield ik mijn hart van enige vreugde terug, ja, mijn hart verheugde zich over al mijn zwoegen.... Toen ik mij nu wendde tot alle werken die mijn handen hadden gewrocht en tot het zwoegen waarmee ik mij had afgetobd om die te volbrengen - zie, alles was ijdelheid en najagen van wind en er is geen voordeel onder de zon. En ik wendde mij om wijsheid benevens verdwaasdheid en onverstand in ogenschouw te nemen, immers, hoe staat de mens die de koning opvolgen zal, tegenover wat deze al gedaan heeft?”
Onvoldaan
“Daarom kreeg ik een afkeer van het leven.... ja, ik kreeg een afkeer van al mijn zwoegen, waarmee ik mij had afgetobd onder de zon”. Pred. 2:4-12,17,18.
Door zijn eigen bittere ervaring leerde Salomo de leegheid van een leven dat in aardse dingen zijn hoogste goed zoekt. Hij richtte altaren voor heidense goden op, alleen om te leren hoe ijdel hun belofte ten aanzien der zielerust is.

De late terugkeer
In zijn latere jaren, toen hij zich vermoeid en dorstig afwendde van de aardse gebroken regenbakken, keerde Salomo terug om te drinken uit de bron des Levens. De geschiedenis van zijn verspilde jaren, met hun lessen ter waarschuwing, stelde hij, door de Geest der inspiratie, te boek voor de na hem komende geslachten. En al werd dan het zaad van zijn zaaien door zijn volk vergaard in oogsten des kwaads, toch was het levenswerk van Salomo niet geheel verloren. Voor hem deed tenslotte de tucht van het lijden zijn werk. Maar wanneer Salomo in zijn jeugd de les had geleerd, die anderen in hun leven door lijden leerden, hoe schitterend zou dan, met zo’n dageraad, zijn levensdag geweest zijn! -- KV, hfdst 16

We lezen samen uit Karaktervorming van EGW, om inzicht te krijgen in ons eigen karakter, zoals God dat ziet. We lezen elk hoofdstuk in 2 tot 4 dagen.

Reacties  

+1 # Ingrid Wijngaarde 17-06-2016 19:52
Klein duimpjes worden reuzen, maar al gauw vallen ze terug in het meest kleinzielig kleinduimpjesgedrag.

Het is triest om te zien hoe vaak macht en positie mensen dronken maakt.

David was meer op God gericht toen hij voortdurend op de vlucht was voor Saul. Hij weigerde zelfs zijn hand tegen Saul op te heffen, toen hij daar de gelegenheid voor had. Zijn aanhang vond het maar dom, maar David besefte dat er geen zegen zou rusten op een geroofde positie.
het zou allen maar meer ellende brengen en hij zou zijn positie voortdurend en steeds heftiger moeten bevechten, totdat hij een tiran zou zijn geworden.

Waarom streven de volkeren en de mensen zo naar macht en positie? Psalm 2:1. Als we naar de wereld kijken, dan zien we veel machthebbers, die denken dat ze onsterfelijk, onfeilbaar en onaantastbaar zijn.
Onder jullie zal dat niet zo zijn, vermaande Jezus, maar wie de grootste wil zijn, zal zich als de nederigste opstellen tegenover zijn broeders.

Ik vind het jammer dat die nederigheid vaak ver te zoeken is, ook in onze kerk. Power play, leugen en bedrog, het zoeken naar manieren om elkaar "uit te schakelen", samenzweringen zijn schering en inslag. En degenen die zouden kunnen opstaan en spreken, houden hun kaken op elkaar.

Is er dan echt niets veranderd, wij die de genade van alle door de eeuwen heen opgestapelde kennis over God ten deel zijn gevallen? We hebben er niet voor hoeven vechten; God heeft het ons in bewaring gegeven. Hoe wordt het door velen verkwanseld!

Salomo, was de wijsheid zelve, die dwaas geworden was. En in zijn oude jaren komt hij tot "inzicht". Ik vind dat altijd een beetje wonderlijk ....

We hoeven God toch niet slechts onze oude en bejaarde jaren te geven, wanneer we niet anders meer kunnen zijn dan nederig, omdat we moeten oppassen dat we niet over het kleinste obstakel struikelen; langzaam tot spreken, gewoon omdat de hersenen het tempo niet meer aankunnen? We noemen het dan eufemistisch de wijsheid die met de jaren komt. ...

What a waste! Leer van Salomo. Lees zijn prachtig gebed, waar zovelen na hem op geteerd hebben in 2 Kronieken 6 (vergelijk met Daniel 9)! Maar leer vooral van zijn verval, puur en alleen vanwege hoogmoed en trots; vanwege toegeeflijkheid en machtswellust.

Laten wij, u, ik, kerkleiders en ieder ander, die graag een leider/leidster wil zijn, deze levensverhalen in Karaktervorming bestuderen, en laten we eruit leren om niet dezelfde fouten te maken. Het is grote genade van God, dat Hij ze voor ons heeft laten opschrijven. Ter lering...

Alleen een dwaas volgt stug zijn eigen weg, zonder ooit tot erkenning van fouten te komen.

u bent niet geauthoriseerd om op dit bericht commentaar te geven.

Erken nu met geheel uw hart en ziel, dat niet een van alle goede beloften die de HERE, uw God, u gegeven heeft, onvervuld gebleven is. - Jozua 23:14


Copyright © Promise Ministry